Ayşe Ablamın Okuma Kavgası

AYÅžE ABLAMIN OKUMA KAVGASI

(Ä°brahim Koç’un Yazısı Ä°çin Önsöz)

Bütün Çocuklarını Okutan Ahmetlerli Kara Osman'a Selam Olsun

Ä°brahim Koç, Antalya’da yaşıyor. Ahmetlerli Kara Osman’ın oÄŸlu. Antalya’da üst düzey görevlerde bulundu. Ä°nÅŸaat Mühendisleri Odası baÅŸkanlığı, Antalya BüyükÅŸehir Belediye BaÅŸkan yardımcılığı ve Meclis üyeliÄŸi yaptı. Manavgat Belediye BaÅŸkanlığı ve milletvekilliÄŸi bile gündeme geldi. Antalya’da yaÅŸarken asla Ahmetlerli olduÄŸunu unutmadı. Köyümüze karşı gösterdiÄŸi ilgi ve heyecanla çoÄŸumuzdan daha Ahmetlerli. Yaptığımız bütün projelerde onun desteÄŸi, görüÅŸü ve önerisi var.

Ä°brahim Koç, okumak için köyden ilk çıkanlardan ve çok zorluklara katlanarak, büyük sıkıntıların altında ezilmeden ayakta kalanlardandır. O yıllarda Ahmetler’den yola çıkıp bir okula gitmenin ne demek olduÄŸunu bugün anlamak ve anlatmak zor. On yaÅŸlarındaki bir çocuÄŸun köyü terk ederek bir okula gitmesinin önemini ve eziyetlerini ancak yaÅŸayanlar bilir. Ama Ä°brahim bunu baÅŸaran ve çok iyi yerlere gelebilen hepinizin dostu bir Ahmetler sevdalısı... YeÄŸenim, öÄŸrencim, kardeÅŸim...

Bir düÅŸünün bakalım; Ahmetler’den Deli Ali’nin (Ali Efe)’nin oÄŸlu Kara Osman’ın bütün çocuklarını okutmuÅŸ olmasının sihiri nedir? Kim bilir belki de Ä°brahim Koç bu sihiri yakaladığı için babasının hatırasını yaÅŸatmaya devam ediyor. Sevgili Kara Osman Emmi rahat uysun! Bir bilge gibi uzak görüÅŸlü davranarak hepsini okuttuÄŸu çocukları, ona layık insanlar olarak iÅŸte ortada. Bir evlat, babasına borcunu baÅŸka nasıl ödeyebilir?

Adı, babamı hatırlatan Ä°brahim Koç’un yazısını okuyunca bana hak vereceÄŸinizi umuyorum. Duygu dolu cümlelerle anlatılmış bir “kız çocuÄŸu okutma” macerasından çıkarmamız gereken çok ders olduÄŸunu düÅŸünüyorum.

Ä°brahim, hayatı ve aÅŸkı seven, saz çalan, türkü söyleyen, ÅŸiir yazan, ÅŸiir okuyan, duygularını saklamayan ve sevme yeteneÄŸini kaybetmeyen bir arkadaşımız. Onun sevgi dolu dünyasını sizlere sunarken herkesin kendi hayatındaki renkleri bizimle paylaÅŸmasının ne kadar önemli olduÄŸunu da hatırlatmak istiyorum. Sevgiyle…

Bu açıklamayla birlikte Ä°brahim Koç'un aÅŸağıdaki bu anlamlı anısını ÅŸimdi okuyabilirsiniz.

Mustafa Koç

 

***

 

AYÅžE ABLAMIN OKUMA KAVGASI

Ä°brahim KOÇ

Sitedeki okuyan kızlarla ilgili yazı bana da bu konuda bizim evde yaşanan eski bir olayı anımsattı.

(bakınız: Kız Kısmısı Okur mu?)

Kim bilir kaç evde benzer acılar yaÅŸanmıştır? 

Köyümüzün ilk okuyan kızlarından birisi de ablam AyÅŸe Koç (Topaca).

Dün gibi hatırlarım.

Bir sabah evde anamla babamın kavgasıyla uyanmıştım. Uykulu gözlerimi açınca hiç unutamadığım ve beni derinden sarsan bir manzarayla karşılaÅŸtım:

Babam, okuması için ablamı Akseki Kız Enstitüsü' ne götürmek istiyor, annem de;

"Kız kısmı okur muymuÅŸ, nerde görülmüÅŸ bu?" diye ÅŸiddetle karşı çıkıyordu.

Babam ise ısrar ediyordu, kızını okutacaktı. Ama o ne derse desin, annemin hırçınlığı biraz daha artıyordu.

Anam;

"Kız kısmı okur muymuÅŸ, ben kızımı "er'e (kocaya) vereceÄŸim. Benim ölümü çiÄŸnemeden kızımı götüremezsin." diye ısrar ediyordu.

O sabah ilk ve son kez babamın anamı dövdüÄŸünü izlemiÅŸtim. Eline aldığı çıra sopasıyla yakasına yapışan anamın kollarına vurdu ve ablamı okula götürdü. Alışkın olmadığım bu kavga beni de sarsmış, ablam için o zaman zırım zırım (Ahmetlerce) aÄŸlamıştım.

Ama sonunda ablam da okudu, okuyabildiÄŸi yere kadar.

Babam, askerdeyken “Ali okulunda” öÄŸrenmiÅŸ okuma yazmayı. Kendi okuyabildiÄŸini yazar, yazabildiÄŸini okurdu. Hiç anlatmazdı, ama muhtemelen Ali okulunda eziyet çekmiÅŸ, dayaklar yemiÅŸti. Çocuklarını okutmaya karar vermiÅŸ, hepimizi okuyabildiÄŸimiz yere kadar okutmuÅŸtu.

Hiçbirimiz, o yoksullukta, o koÅŸullarda böyle bir özverinin hakkını ödeyemeyiz. Daha da önemlisi o yıllarda cahil bir yörük oÄŸlunun böyle bir okuma/okutma aÅŸkını ve ileri görüÅŸlülüÄŸünü görmezden gelemeyiz. Nur içinde yatsın!/

***