BU Ä°Åž Ä°DDÄ°AYA BÄ°NDÄ°
Ä°brahim Arslan
“Åžurada bir namaz kılayım da öyle gideyim…”
Yörüklerin sorunları bitmez. Devamlı göçerler; on iki ayın hemen hemen hepsinde dışarıda yaÅŸarlar. Kışları köy yakınlarında, yazları da yaylalarda geçirirler. Kışın köye yakında oldukları için fazla sorunları olmaz. Asıl sorunlar yazın yaylada baÅŸlıyor.
Yaylada keçi koyun gütmek için sürülerle daÄŸdan daÄŸa dolaşırlar. Köyde de bakılacak ekinleri vardır. Yayladan her ailenin kadınları ve erkekleri ekinler için köye inerler. Tabi ki hepsi gelmez; yarısı yaylada kalır ama mutlaka kadın erkek köye inerler. Ekin hasadı bitip harmanlar kaldırılınca tekrar yaylaya dönerler.
KomÅŸu köyden Geceremeli (Gençler köyü) Hüseyin AÄŸa, ekini hasat etmiÅŸ; kızıyla yayla yoluna düÅŸmüÅŸ. Tabi ki arabayla deÄŸil; eÅŸek, katır ya da deve ile. Yörüklerin hayatı devamlı daÄŸda geçtiÄŸi için her zaman cuma günleri camiye fazla gidemezler. Çünkü keçileri ve koyunları bırakamazlar.
Hüseyin AÄŸa kızıyla yaylaya giderken akÅŸam vakti eski adıyla Sülles’e, yeni adıyla Güzelsu’ya varmışlar. Tam Güzelsu’ya vardıklarında yatsı ezanı okunmuÅŸ. O zaman da Ramazan günleriymiÅŸ; yani oruç ayı… Haliyle teravih namazı kılınacak. Bu namaz da öyle kısa bir namaz deÄŸil; 33 rekatlık uzun bir namaz... Hüseyin AÄŸa ezanı duyunca:
“Åžurada bir namaz kılayım” demiÅŸ ve camiye dalmış. “Yaylaya gidince üç beÅŸ ay cami göremem…” diye düÅŸünmüÅŸ.
DüÅŸünmüÅŸ ama Hüseyin AÄŸa o zamana kadar da hiç teravih namazı kılmamış.
“Kızım sen bekle de ben bir namaz kılayım” demiÅŸ, kızına… “Merak etme ÅŸimdi çıkarım.”
Hüseyin AÄŸa girmiÅŸ camiye; baÅŸlamış imamla birlikte namaz kılmaya. Ama namaz bir türlü bitmek bilmiyormuÅŸ. Hüseyin AÄŸa iner kalkarmış, hala namaz bitmezmiÅŸ. Bir ara dışarı cıkmış ve kızına seslenmiÅŸ
“Kızım sen gide dur; ben sana yetiÅŸirim; bu iÅŸ iddiaya bindi. Bakalım hoca mı kazanacak ben mi kazanacağım?”