NE OLURSAN OL, YÄ°NE GEL!
Mehmet KOCAAKÇA
“ahmetler.net” gibi “Ahmetler.com” da bizim çocuÄŸumuz gibi. Hepimizin buluÅŸma noktası; her günkü mutlak uÄŸrak yerimiz. Dostlardan bir kelam inmiÅŸse onu okuruz. Bizleri yalnız bırakanları kendi haline bırakıyoruz. Çünkü bu iÅŸ bir gönül iÅŸi; sevgi, saygı, dayanışma ve birlikte olma duygusu ancak içimizden gelirse deÄŸerlidir zaten.
Siteyi kuranlar ilk günden beri ÅŸunu söylüyor:
“Aramızdaki hiçbir farklılık, Ahmetlerli olmaktan daha önemli deÄŸildir.”
Birbirimize yakın olma özlemi ve önerisi ancak bu kadar net ve güzel anlatılabilir. Mustafa Koç hocamız; yazılarından birinde; bizleri bir arada tutabilmek için duygu ve düÅŸüncelerini ÅŸöyle anlatmıştı:
“Hangi dilden, hangi inançtan, hangi renkten, hangi düÅŸünceden, hangi partiden, hangi dergahtan, hangi takımdan olursanız olun Ahmetlerli olmamız bunlardan daha önemlidir.” demiÅŸti.
Bir Ahmetlerli olarak soruyorum: “Bundan daha güzel bir davet, daha anlamlı bir özlem olabilir mi?” Zaten Anadolu insanının engin gönlünü ve hoÅŸgörüsünü dünyaya haykıran, Mevlana’yı, Hacı BektaÅŸ Veli’yi, Yunus Emre’yi çok seven hocamızın bu davetinin Mevlana’nın düÅŸündüklerinden ne farkı var?
Bu devirde artık farklılıklarımızı koruyarak birlik olmayı öÄŸrenmek de gerekiyor. Ä°nsanlarımızın arasına her türlü ayrımcılığı sokarak toplum çimentomuzu bozmaya kalkışanların giderek çoÄŸaldığı bir dünyada sadece aklımızı kullanarak toplumca birliÄŸimizi koruyabiliriz. Buradaki çaÄŸrıların asıl deÄŸeri de budur. En küçük birimde bile birliÄŸimizi bozacak gereksiz ayrılıklardan uzak kalmak. Yani farklılıklarımızla bir arada olabilmek…
Bu arada dışarıdan aramıza katılıp içimizden biri olanlar da var. Yabancı gelinlerimiz de damatlarımız da çocukları da zaten Ahmetlerlidir. Ama özellikle son zamanlarda dışarıdan gelip içimizden biri olan Zehra Özdemir'e sitemize gösterdiÄŸi ilgi ve katkılardan dolayı teÅŸekkür ediyorum. Zehra Özdemir, bu ilgisiyle Ahmetlerli olanlara bile güzel bir örnek oluyor.
Köyümüzün ÅŸairi, Hasan VAROL hocam “niçin yazıyorsunuz?” diye harika bir yazı göndermiÅŸ.
Sayın hocam “Ahmetlerce yazmak için” desem ya da “kendimizi tarif ediyoruz” desem bu nedenlerin birkaçını söylemiÅŸ olurum.
Öncelikle yazanlarımızdan bazıları da ortadan kayboldular. Bu nedenle ben de Hasan Hocamın aksine; “Niçin yazmıyorsunuz?” diye onlara sormak istiyorum.
Åžu gerçeÄŸi herkesin kabul edeceÄŸini sanıyorum: “Ahmetler.net”ten önce hiçbirimiz birbirimize bu kadar yakın deÄŸildik. Köyümüzün geçmiÅŸiyle ilgili birikimlerimiz, hiç kıyaslanmayacak kadar arttı. Sadece geçmiÅŸimizle ilgili deÄŸil geleceÄŸimizle ilgili hedeflerimiz bile ortaya çıkmaya baÅŸladı. Dernek fikri bu sitede ortaya atıldı ve bu sayede kuruldu. Bugün yüzlerce üye ÅŸimdi bir arada olmanın sevincini yaşıyor. Dernek üyeleri durmadan artıyor. Üye yazımları tamamlandığında bine yakın bir birlik ve güç olacağız bu bile bizleri yalnızlıktan kurtarmaya, ortak sesimizi duyurmaya yeter.
Yazımı Mevla’nın yukarıda sözünü ettiÄŸim dizeleriyle bitiriyor, ayrımsız bütün Ahmetlerlilere sevgilerimi gönderiyorum. Mevlana olup bütün gücümle ben de haykırıyorum:
“Ne olursan ol gel!
Gel, gel, ne olursan ol yine gel,
Ä°ster kafir, ister mecusi, ister puta tapan ol yine gel,
Bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı deÄŸildir,
Yüz kere tövbeni bozmuÅŸ olsan da yine gel…”