Zehra Özdemir Yazarın Tüm Yazıları
Zehra Deniz ÖZDEMÄ°R Manavgat DoÄŸançam köyünde doÄŸdu. Ä°lkokulu DoÄŸançam'da, Ortaokul ve Liseyi Manavgat'ta okudu. Bursa UludaÄŸ Üniversitesi Ziraat Fakültesini bitirdi. Ahmetlerli Mustafa Özdemir'le evli ve iki çocuk annesi olan Zehra Özdemir, ...
AKDENÄ°Z'Ä°N SULARI
Dalgaların Türküsü
Zehra Deniz ÖZDEMÄ°R
Akdeniz'in mavi köpüklü suları gözlerimi dinlendirirken, ÅŸavkıyan dalgalarıydı kulaklarımı tırmalayan. Ufuk çizgisine dalgın dalgın bakarken kendimi içinde bulduÄŸum; bizlere can veren, huzur veren, dileklerin kırk taÅŸ atarak dilendiÄŸi zaman kabul olunacağı söylenen, düÅŸlerimizi süslediÄŸi zaman bile iyiye yorumlanan Akdeniz sularıydı...
Bazen de insanı sevdiklerinden acımasızca koparıp alan, ananların ciğerini yakan, sevgilileri ayırandı Akdeniz suları..
Ne olursa olsun, ikindi üstü batan güneÅŸle birlikte denize yansıyan kızıllığın, önümüze kadar bir ip seklinde uzanması, bulutların eÄŸilmiÅŸ kurÅŸuni dumanlarının kızıla boyandığını kısık gözlerle izlemek, her gelen dalgadan, her uçan martıdan bir haber beklemekti Akdeniz suları...
Dertlerimize dermandı, içimize ferahlıktı Akdeniz suları....
Derinlere ilerledikçe mavilere taşındığın; semaların mavisiyle, denizin mavisinin arasında kaldığın tüm sıkıntılarını, kafandaki "NEDEN" ve "NÄ°ÇÄ°N"leri derinliklere bırakıvermekti, içimizin ferahlığıyla kıyıya dönmekti Akdeniz suları...
Hıdrellez akÅŸamlarını andırırcasına, kumun üstüne dileklerini, düÅŸüncelerini çizmek, denizin herkesi içinde barındırdığını, sınırsızlığını görmek ve bir an kıskanmaktan öte imrenmek, keÅŸke biz de deniz gibi en azından "insanların sevgisini içimize sığdırsak" diye seslenmek Akdeniz'in sularına....
Bir özlemdir içimde nedense, çocukluk anılarımın geçtiÄŸi tarlalardan yürüyerek denize gitmek, tüm doÄŸallığıyla kolluklarımızın yerine kabaklarımızı baÄŸlayıp, simit yerine tekerleklerin iç lastiklerini kullanmak, orada tüm arkadaÅŸlarımla buluÅŸup atılan kahkahalarla dalgaları bastırıp balıkları bile imrendirmek... Bazen de akan gözyaÅŸlarımı denize karıştırıvermek adeta gizlercesine, kızaran gözleri suların tuzuna bahane bulamaktır Akdeniz suları...
Geçim kapısıdır çoÄŸu zaman Akdeniz'in suları...
Gecenin zifiri karanlığında, kıyıda fener yakıp karada beklemektir, yön burası dercesine...
Tıpkı masallardaki gibi beklemektir, iÅŸittiÄŸin her dalganın kükremesiyle sevdiÄŸini... GelmeyeceÄŸini bile bile...
Umuttur, hasrettir ve batan güneÅŸin ardından el sallamaktır hayata...Ve ne olursa olsun yaÅŸama ÅŸükretmektir; derinliklerinden bereket, ufkundan özgürlük fışkırmasıdır...
Burası Akdeniz, suyum da sensin güneÅŸim de...
Sana attığım kırk taşı geri verme ama dileklerimi ver bana Akdeniz...