BİR GUMİT VARDI
Tarih 01.06.202209:45 AHMETLER;
“Ahmet oğlu Ramazan DEMİR (GUMİT) vefat etmiştir. Cenazesi bu gün öğle namazından sonra Ahmetler de defnedilecektir. Allah rahmet eylesin.”
Bizim köylülerin algıladığı GUMİT; zayıf, ufak tefek, ince ve narin, sincap gibi bir adem.
RAMO filan demek varken niye bizim köylüler GUMİT demişler bu ufacıcık zarif adama, takıldım kalakaldım.
Ne demek GUMİT?
Feylesof Google efendiye sordum ;
“Gummit, uranyum minerallerinin, oksitlerinin, silikatlarının ve uranyum hidratlarının sarı amorf bir karışımıdır ve uranitin değişmesinden elde edilir. Sakız benzeri parlaklığıyla adlandırılmıştır.”
“gumit (uranyum-kurşun-toryumun sulu oksiti).”
Bu kavramlar bizim köylülere uzak. Anlaşılan o ki büyüklerimiz ; Zayıf, ufak tefek, ince ve narin, sincap gibi bir ademi ifade eden GUMİT sözcüğünü Ahmetler Türkçesine kazandırmışlar.
Benim anlatacağım bu değil. Ne zamandır bu olayı yazacağım, çektiğim yukarıdaki fotoğrafı bu gün bulabildim.
Hayata davar (oğlak) çobanı olarak başladım; Gumit koyun çobanı olarak doğup yaşadı ve bizlerden ayrıldı. Ruhi yakınlığım bundandır.
Kardeşim Hasan Hüseyin’in yalancısıyım. Abim Ahmet ARSLAN muhtar seçilir. Köyün ileri gelenleri abimin evinde toplanırlar; Çay içilip sohbet edilir. Ansızın ufak tefek cüssesiyle kapıda GUMİT belirir. Kendisinden beklenmedik bir cesaretle muhtara;
“Öyle ranzaya dengilip gürlemekle muhtar olunmaz. Eğer doğru dürüst muhtarlık yapacaksan yap, yapmayacaksan başlamadan bu işi bırak, yapacaklar işbaşına gelsin.” diye kükrer.
Muhtar Ahmet ARSLAN ;
“Noldu lan Ramazan Efe, neyin var senin? “ der.
“Nolacak benim ekinimi falancanın malı yemiş, beş batman buğdayım gitti, çoluk çocuk ne yiyecek, ver benim buğdayımı” der diklenir.
Odadakiler eyvah ki ne eyvah diye iç geçirirlerken; muhtar kendisinden hiç beklenmeyen bir tepki verir. Abim Emine yengeme;
“Kalk gız şu adamın buğdayını ver.” der.
Yengem homurdana homurdana çuvala buğdayı doldurup Gumit'e verir. Gumit çuvalı omuzlayıp ardına bakmadan sessizce ortamı terk eder.
Ahmetler Muhtarı Ahmet ARSLAN göğsünü gererek kükrer;
“İşte arkadaşlar yöneticilik böyle bir şeydir, yemeyip yedirecek, giymeyip giydirecek, vatandaşın hakkını hukukunu teslim edecek, koruyacaksın.” der.
Bu olayı o an orada bulunan kardeşim Hasan Hüseyin anlattığında çok şaşırdım. Yaz sıcağında ırmaktan köye gelirken yolda bulduğu eşeğe binip , eşeği göven ısırınca eşşeğin kıç atmasıyla yere düşen abimin çiftesiyle eşşeği vurduğunu, eşşek sahibine babamın eşşek alıp ödeştiğini bildiğimden bu olgun davranışı ile hiç kimseye gözünün üstünde kaşın var demeyi ıskalayan Gumit’in aslan gibi kükreyişi nasıl bir psikolojinin, hangi kültürün sonucudur?
Dilerim; ikisinin de gönülleri hoş, yeni yurtları en az Ahmetler gibi yeşil ve şen olsun.
Mehmet ARSLAN
BURSA 17.06.2022 13:39