KAHVALTI

KAHVALTI

Balkona güneÅŸin yakıcı ışıkları gelmemiÅŸ henüz. Üstelik tatlı bir esinti var. Saçları ve yüzleri okÅŸamakta ÅŸefkatli anne eli gibi.

Havada taze ekmekle peynirin birbirine karışmış o muhteÅŸem kokusu. Peynirin çeÅŸitliliÄŸi ÅŸaşırtıcı. Bölgelere göre gösterdiÄŸi farklı tat ve kokular ise son derece kışkırtıcı. Ä°ÅŸtahı açıyor da açıyor. Yaz meyveleri geri kalır mı hiç? Onlar da katılmış bu aromatik ÅŸölene. Pırıl pırıl, renk renk. Ya boy boy ve siyahıyla, yeÅŸiliyle zeytinlere ne demeli? Billur gibi zeytin yağının içindeki baharatlardan gelen uzak iklimlerin damakları mest eden tadına karışan domates, salatalık ve incecik biberlerin dalından yeni kopmuÅŸ tazeliÄŸi. YeÅŸilin en canlı tonlarını taşıyan çıtır çıtır maydanoz, nane, tere, roka ve dere otunun eÅŸlikçiliÄŸi…

Tabak çatal seslerine karışan çaydanlıktan gelen fokurtular. Bazen ince belli bardakları bazen ince porselen fincanları tıkırdatan çay kaşıkları.

Ä°çinde bulundukları kase ve tabaklardan tahın, pekmez ve reçellere göz kırpan süzme ve petekli ballar. Farklı çiçeklerin aÄŸaçların mis kokularını taşıyan. Onlara eÅŸlik eden fırından yeni çıkmış simitle, dumanı üstünde börek. Özenle katlanmış peçete görünümünde süzülüyor el yapımı yufkalar, yan gözle incelerken içleri dopdolu krepleri. Bu arada tombul tombul bakan piÅŸilerle, ince sarılmış sigara böreklerine de bakış atmaktan geri kalmıyorlar.

Menemen, omlet haline gelmiÅŸ ya da haÅŸlanmış yumurtalar. Hatta yumurtaların haÅŸlama süreleri kademe kademe deÄŸiÅŸiyor. Eee tercihler farklı tabii.

Masanın ucuna yakın bir yerde ceviz, fındık, badem ve kuru meyvelerin tuvale resmedilesi güzelliÄŸi. FotoÄŸrafla yetinilmemesi gereken. Tam bir görsel ÅŸölen.

Tüm bu güzelliÄŸi gururla taşıyan masanın iÅŸlemeleri hayran bırakan keten örtüsü ve peçeteleri…

Kahvaltı sözcüÄŸü kahve, altı kelimelerinin bir araya gelmesiyle oluÅŸmuÅŸ bir tanım.‘Kültürümüzde yemekten sonra kahve içme geleneÄŸi olduÄŸu için, ‘Kahveden önce’ anlamına geliyor. Anlamı da eylem hali gibi güzel.

Ömür hızla akıp giderken, haftanın altı günü geçiÅŸtirilip, son bir günü koku, tat ve görsel ÅŸölene döndürdüÄŸümüz kahvaltılarımız. Genellikle unutulan ya da atıştırılan bir parça simitle geçen kahvaltılarımız. Telafi etmek için midir, yoksa damak zevki, göz doyumu uÄŸruna mıdır, hafta sonları hazırladığımız, genellikle uzun süren kahvaltılarımız.

Hele, “ Bana kahvaltıya gel” diyen dostlar varsa, uzun süren kahvaltılara eÅŸlik eden keyifli sohbetler de var demektir. Bol kahkahalı, belki birazcık dedikodulu…

Sonrası ÅŸen damaklar, doygun mideler, mutlu ruhlar…

DeÄŸmez mi tüm hazırlıklara, yorgunluÄŸa?