Mehtap ÖZ Yazarın Tüm Yazıları
Mehtap Öz TekirdaÄŸlı anne babadan, Burdur ili YeÅŸilova ilçesinde doÄŸdu. Çocukluk ve ilk gençlik yılları KeÅŸan ile TekirdaÄŸ arasında geçti. Ä°lk, orta ve lise eÄŸitimini KeÅŸan'da tamamladı. 1982 yılında Ä°stanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi'ne girerek 1...
NE GÜZELDÄ°R…
Ne hoÅŸ bir güzelliÄŸi vardır,
hafif adımlarla,
dünyadan gülümseyerek geçenlerin...
***
Kalan iki dişi birden ağzından fırladı fırlayacak anlatıyor:
"Geçen hafta Salı günü tarladan köye dönerken durmadan döktü rahmetini gökler. Ortalık zifir zindan oldu. Tam ÅŸimÅŸekler aydınlatıyor yolu, ardından patlıyor gümbürtüler. Ama ne gümbürtü, sağır sultanı bile korkutan... Sanki bombalar atılıyor bir yerlere.
YaÄŸmurun da ardı kesilecek cinsten deÄŸil. Yolu kısaltmak için taÅŸlı geçide sapayım diye düÅŸünürken, Mıstık’ın sesini duyar gibi oldum. Başımı çevirdim sese doÄŸru. Ardı ardına çakan ÅŸimÅŸekler sayesinde görebildim:
‘’Aba, arabaya gel de ıslanma!’ diye camını açmış el ediyor. SeÄŸirtiverip yanına oturmam bir oldu. Çok dualar ettim kendisine, orada olmasaydı kuru hiçbir yanım kalmayacaktı. Evimin önüne kadar da götürdü Allah razı olsun.
Dün hastaneye gitmiÅŸtim, Mıstık’ı gördüm orada. Meraklanıp sordum hayırdır diye.
“Aba senin o gün ettiÄŸin hayır duan kurtardı beni.” deyip anlattı başına geleni.
Evin ardındaki bahçe yolu pek bozulmuÅŸ yaÄŸmurdan. Düzeltirken ayağı kaymış. Can havliyle yakaladığı dala tutunup yuvarlanmaktan kurtulmuÅŸ. Bahçesinin o yanı uçuruma bakar. Dibi görünmeyen bir uçurumdur, herkes korkar. DüÅŸer giderdi de yitiverirdi mazallah!
Ben de kimseye kötülük yapmadım. Kötü ÅŸey bile düÅŸünmem. Allah kabul etmiÅŸ demek hayır duamı…’
Bu yaÅŸlı teyzeciÄŸin gençliÄŸinde kimsesizlerin çaresi olduÄŸunu, ebelerin olmadığı kış gecelerinde kaç anayı bebesine kavuÅŸturmak için sıcacık uykusundan kalkıp yaÄŸmur soÄŸuk demeden yollara düÅŸtüÄŸünü bilirim. YiyeceÄŸinin büyük bölümünü köy çevresinde dolaÅŸan hayvanlar için ayırdığını, hatta yaralarını saÄŸaltmak için uÄŸraÅŸtığını çok iyi bilirim.
Öyle güzel anlatıyor ki kalbinin tüm temizliÄŸi ile. O böyle gülümseyerek geçip giderken dünyadan, insanlık için umut oluyor kalbimize.
Bir bahçe canlandırın gözünüzde. Birçok hayvanın korkusuzca gezip karınlarını doyurduÄŸu, çeÅŸitli nedenlerden ötürü sakat kalmış köpeklerin, kedilerin, fabrikada salam sucuk olmak için kesime gitmekten kurtarılmış ve geldiklerindeki iskelet görünümlerinden kurtulup semizleÅŸmiÅŸ tavukları. Tüm bu hayvanların ev sahiplerine güvenerek yaÅŸadığı…
Ve düÅŸünmeye devam edin, bu bahçe sahibinin çevrelerindeki çok düÅŸük gelirli ailelerin çocuklarını giydirip karınlarını doyurmalarına katkıda bulunduklarını, kitaplarını temin ettiklerini, yeter ki okuyup yararlı insan olsunlar diye. Karşılığını gözlemeden, düÅŸünmeden...
Ä°nsan olmanın erdemleri tek tek okunuyor yüzlerinde. Böyle iyi ruhlarla karşılaÅŸtığım için çok mutluyum.
Ä°nsanların hayatlarını kolaylaÅŸtırmak, ayrım yapmadan tüm canlılara kucak açmak, yaratılmışı sevmek yaradandan ötürü, ne güzeldir...
Ne güzeldir hafif adımlarla, ama güçlü izler bırakarak geçmek ÅŸu fani dünyadan gülümseyerek…