SADELÄ°K ZENGÄ°NLÄ°KTÄ°R

Ä°ki oda, mutfak ve banyodan ibaretti yazlık barakamız. Ha bir de önünde verandası vardı. Azimli güneÅŸ ışığının bir yolunu bulup süzülebildiÄŸi aÄŸaç dallarından gölgeliÄŸi olan. Hepimizin duvara dayalı yumuÅŸak minderli sedirde ya da pofuduk koltuklarda oturmak yerine tercih ettiÄŸimiz ahÅŸap iskeletli ÅŸezlongumuz verandamızın en deÄŸerli eÅŸyasıydı. Yat, otur iki pozisyonlu ÅŸezlonga kurulup kitap, gazete okumak, pilli radyodan memleket haberlerini, ruhlarımızı yıkayan müzikleri dinlemek ya da uyuma zevkini birbirimize kaptırmamak için fırsat kollardık. Ben en çok dolunay zamanı ÅŸezlonga uzanıp ay ışığının deniz suyu ile oynaÅŸmasını izlemeyi severdim. Yakamozlara bakar, denizin ince kıpırtısındaki sese kulak verirdim. Hayaller kurardım deniz diplerine dek inen...

Barakamızı babam yapmıştı. Mimarı, mühendisi, iÅŸçisi hep kendisiydi. Her yaz çeÅŸitli tamire ihtiyaç duyan tahta evimizin onarımı için seve seve yardım ederdim babama. Ä°stediÄŸi alet ya da çivileri kendisine vererek baÅŸladı çıraklığım. Çekici tutan elinin hareketini izledim. Çiviye doÄŸru iniÅŸ hızını yerleÅŸtirdim belleÄŸime.

Testere kullanırken yaralanmamayı, talaÅŸ tozlarından korunmayı öÄŸrendim. Çalışırken çatılan kaÅŸların, büzülen dudakların, dikkatin sabitleÅŸtirdiÄŸi bakışların, iÅŸin tamamlanmasıyla huzura erip yumuÅŸacık bir ifade alışını sevdim. Gözlerdeki baÅŸarmışlığın haklı gururuyla gurur duymayı da... Her türlü yapım aletini kullanmayı bu sayede öÄŸrendim. Dikkatle çalışmanın, yapılan iÅŸe saygıdan kaynaklandığını öÄŸrendim. Saygı duyularak yapılan her iÅŸin sonucunun mükemmel olduÄŸunu gördüm.

Emek verilerek yapılan iÅŸin deÄŸerine hiçbir ÅŸeyin ulaÅŸamayacağını bilirim. Ve tahtadan yapılmış basit bir kulübedeki sade bir yaz yaÅŸamının verdiÄŸi mutluluÄŸu hiçbir ÅŸeye deÄŸiÅŸmem...

Mehtap ÖZ