OĞLAK ÇOBANI AKOĞLAN
Küçücük Anılar, Gerilerde Kaldılar (1)
Mehmet
ARSLAN
Şakakları
çilli, ak benizli, kaşları saman sarısı çocuk.
Bu
gün ilk kez oğlakları Papaz başına götürecek.
Papaz
onun dünyasında Kaf dağının arkası, efsanevi bir yer.
Orada
geyiklerin bile yaşadığı söylenir.
Heybetli
ve ürkütücü, adı gibi büyük, uçurumun tepesi.
Ejderha’nın
ağzından çıkar gibi orada rüzgarın esişi.
Çobanların
söylediğine göre ayıların, geyiklerin ve
hatta aç kurtların ülkesi.
Gecenin
ortasında, 4-5 yaşında.
Çoban
çocuk, oğlaklarıyla Papaz başında.
Yıldızlar
başına değdi değecek, esen rüzgar onu Bozlağan’a kadar uçuracak.
Öte
ucunda teyzesi oğlu Kara Ali var.
Akoğlan
oğlak çobanı, Kara Ali’nin önünde kuzular.
Kurtlar
taaa uzaklardan ulumaya başladılar.
Korkunun
doruklarında Kara Ali’yi takip ediyorum.
Bitmez
tükenmez tepeler, başı dik taşlar,
otlaklar, koyaklar…
Teyzeoğlunu bir kaybedip tekrar buluyorum...
Ay
da yok; zifiri karanlık…
Saat
gece 10.00 sıralarında peştemallarımızı
açıp birlikte yemek yedik.
Beni
kollasın diye Kara Ali’ye anamın koyduğu kaklardan
rüşvet bile verdim.
Ama
o, bir “dağ domuzu; aldı başını gitti
gecenin ayazında.
Kaldım
yapayalnız tek başına.
Üstelik
atları ürkütmüş, atlar üstüme geldiler, beni korkudan bayıltıp yere serdiler.
Sanmayın
Manavgat ovası, Papaz Başı burası.
Ayı
var, kurt var, bir de gecenin karanlığında at öğrekleri.
Soğuktan,
korkudan tir tir titriyor çenemin direkleri.
Kıymık
uyku girmedi gözüme.
Sabahı
zor ettim ezile büzüle.
Gün
ışırken oğlaklarımı hemen saydım.
Tamdılar,
keyfine varıp gururlandım.
Ben
iyi bir çobandım!
Köpeğim
GABERA’ ya ekmek verip Gök Çebiç’i kakülünden öptüm.
Yönümü
Bozlağan’a dönüp it oturuşu çöktüm.
Papaz’a
geldim ya, böyüdüğümü düşündüm.
Oğlakları
önüme katıp Bozlağan’a doğru yollandım.
Anacığım
bu da nee?
Başım
döndü; öldüm öldüm dirildim.
Yamaçta
cansız yatan bir koyun sürüsü gördüm.
Aman
Allahım bu neydi, koyunlara kim kıydı?
Ahh,
benim çocuk aklım!
Kurt
sürüsüymüş at sürüsü diye korkup bayıldığım.
Koyunlardan
bir ikisini yemişler, gerisini boğazlayıp boğazlayıp kırmışlar.
Canavarlar
bir çobanın daha ocağını söndürmüşler.
Tövbe
olsun bir daha Papaz’a gitmem.
Mustafa
ZOR Abi gibi kendimi kuşa kurda yedirtmem.
